Ο θηλασμός ενάντια στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Μειώνει την κληρονομική προδιάθεση στα παιδιά των γονέων που νοσούν
O θηλασμός μειώνει την κληρονομική προδιάθεση εμφάνισης πολλαπλής σκλήρυνσης (σκλήρυνσης κατά πλάκας) στα παιδιά των οποίων οι γονείς πάσχουν από τη συγκεκριμένη νόσο.
Το ενθαρρυντικό αυτό μήνυμα που προέκυψε από μελέτες αποκάλυψε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Νευρολογίας-Νευροανοσολογίας ΑΠΘ, Α΄ Νευρολογικής κλινικής ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ κα Ευφροσύνη Κουτσουράκη, αναφέροντας παράλληλα ότι, όπως υπολογίζεται πάνω από 2,8 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από πολλαπλή σκλήρυνση, στην χώρα μας περισσότεροι από 18.000 και στην Ευρώπη περισσότεροι από 800.000. Η συνηθέστερη ηλικία εμφάνισης της νόσου παρατηρείται μεταξύ 20-40 ετών, ενώ η επικράτησή της στις γυναίκες διαπιστώνεται κατά 1,5 έως 3 φορές περισσότερο από τους άνδρες.
Η εκφυλιστική διεργασία αρχίζει πολύ νωρίς γι αυτό η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας αλλάζει τη φυσική πορεία της νόσου που οδηγεί στη μείωση της λειτουργικότητας των ασθενών, σύμφωνα με την καθηγήτρια κα Κουτσουράκη. « Η θεραπεία επηρεάζει σημαντικά την εξέλιξη της αναπηρίας και συνδέεται με τη νευροφλεγμονή, την οποία κατά κύριο λόγο στοχεύουν τα περισσότερα από τα εγκεκριμένα για τη νόσο φάρμακα. Ήδη κυκλοφορούν στην Ελλάδα 15 φάρμακα για την αντιμετώπιση της νόσου, ενώ αναμένονται άλλα έξι. Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας σε ασθενείς με ενεργό πολλαπλή σκλήρυνση μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια ύφεση των συμπτωμάτων της νόσου και αποφυγή σοβαρής αναπηρίας, χωρίς βέβαια να έχει ακόμη βρεθεί η οριστική θεραπεία της νόσου», επισήμανε η κ. Κουτσουράκη.
Σύμφωνα με την ίδια, η επιλογή των φαρμάκων γίνεται με βάση το μεγαλύτερο όφελος για κάθε ασθενή ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της ζωής του και τον τύπο της πολλαπλής σκλήρυνσης που παρουσιάζει, καθώς και με τη μικρότερη πιθανότητα για μακροχρόνιες σοβαρές παρενέργειες.
«Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση είναι ότι όλες μπορούν να αποκτήσουν παιδί, εφόσον το επιθυμούν» υπογράμμισε η καθηγήτρια Νευρολογίας- Νευροανοσολογίας ΑΠΘ κα Κουτσουράκη. « Οι προϋποθέσεις για αυτό είναι να υπάρξει προγραμματισμός, η νόσος να είναι σε ύφεση, σταθεροποιημένη, χωρίς υποτροπές. Σε περίπτωση που η νόσος δεν έχει σταθεροποιηθεί, αλλά ακολουθήσει εγκυμοσύνη, εφόσον ο θεράπων νευρολόγος το θεωρήσει απαραίτητο, μπορεί η ασθενής να λαμβάνει κάποια φάρμακα και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ώστε να μην υπάρξει επιδείνωση της νόσου, αλλά ούτε να επιβαρυνθεί το έμβρυο». Μετά τον τοκετό κρίνεται αναγκαίος ο θηλασμός που μειώνει την κληρονομική προδιάθεση στα παιδιά, όπως έδειξαν οι μελέτες.
